به نام خدا ✍️✍️✍️

با پیوند ابرها، باران می بارد.
از جدائی ابرها، نور نمایان می شود.
هر دو، هم اثر بخشی دارند و هم تخریبی.
زمانی نور نیاز است و گاهی باران.

کافی ست ما برای هر کدامشان شکر گزار باشیم.
می بارد، چه کنیم و نور و تابش نفوذ می کند، چه راهی پیش بگیریم.

بسته به نگرش ماست. باید بدانیم هر دو لازم و ملزوم
هم هستند. انسان آگاه به وقتش از نور بهره می گیرد
و به گاهش از باران.

مهم حضور باران یا نور نیست، گو اینکه هر دو مهم هستند، مهمتر اینکه ما آگاهانه زندگی کنیم. به وقت تابش نور، درک کنیم و زمان بارش باران، لذت ببریم.

باید مراقب داشته هامون ( باران، آفتاب و… ) باشیم.
باران می بارد و می بارد و سیل راه می اندازد، ویرانی
به بار می آورد. از طرف دیگر، شدت نور، جنگلی را به
آتش می کشد.
می گویند رود خانه طغیان کرد، و حال آنکه رود خانه
راه خودش را می رود، آدمها هستند که دست به طبیعت خدا بردند.
هم نور و هم باران زیبا هستند و قدرت خدا نمایان.
حتمن حکمتی در آن نهفته است. در حال و آگاهانه
زیستن، جواب هر دو را به ما می دهد.
‏باشد که پند گیریم.
‏خدایا شکرت
‏