« روح »

 

به نام خدا ✍️✍️

برنامه امروزم به حیاط آمدن، قدم زدن
و تفکر است.
باد خنکی می‌وزد.
آدم را نوشتن می‌آید.
دور و برم را نگاه می‌کنم.
از احساسم می‌نویسم.
اگر احساس‌مان را بیدار و هوشیار نگه‌
داریم، از درون‌مان تراوش‌هایی می‌تراود.
یاد یک روز گرم مرداد افتادم. کنار پنجره
نشسته‌بودم. باد نسبتن گرمی می‌وزید.
برای من همین‌که باد لابلای شاخه‌ها
شروع به نفوذ به برگ‌ها را داشت، احساس
خنکی بود. باد گرم بود ولی برای من احساس
خوش‌آیند خنکی داشت. برگ‌ها و پرده‌ها که
بالا و پایین می‌رفتند من احساس قشنگی
داشتم. من خودم مسئول احساس خودم
هستم.
ذهن می‌رفت به من یادآوری کند که باد گرم
می‌وزد چرا احساس خنکی می‌کنی.
به ذهنم اجازه دادم نظرش را بگوید.
ذهن مثل بچه هست. همراهی می‌طلبد.
حرفش را زد و من او را بدرقه کردم.
احساس خوبم را احساس کردم.
برایم حرکات شاخه‌ها و برگ‌ها دیدنی بود
و من محو آن‌ها بودم.
ما از جنس معنوی هستیم. بدون روح هیچیم.
مادی ما همین ظاهر جسم ماست.
معنویت در درون تک تک اعضاء و سلول‌های
ما جا دارد.
معنویت در درون همه موجودات عالم هست.
جسم بدون روح شکننده هست و زود از پا در
می‌آید.
ابزار‌هایی در درون ماست که فقط با هدایت
روح، جریان می‌یابد، رشد می‌کند و به مرحله
تکامل می‌رسد.
روح به منزله حرکت و خلاقیت در ماست.
توجه به روح، توان ما را دو چندان می‌کند.
تقویت روح در بین ما نباشد، انسانیت به
خطر می‌افتد.
بمب‌هایی که بر سر انسان‌های بی‌گناه خالی
می‌شود.
انسان‌های بی‌گناهی که در جنگ‌ها کشته
می‌شوند.
دور نرویم، به فرزندی که خواسته خود‌مان
را تحمیل می‌کنیم و فرصت بارور‌شدن را از
او می‌ستانیم. روحِ خلاقیت در این فرزند
کشته‌می‌شود.
انسان‌ها با روح زنده‌اند.
اگر روح را مورد توجه قرار ندهیم، رشد
معنا دار و ریشه‌داری در ما اتفاق نمی‌افتد.
چه بسا خلاقیت‌هایی که از طریق من باید
ظهور کند. کاربردی برای من و دیگران شود.
چه بسا آدم‌هایی نجات یابند.
همه چیز در این عالم روح و انرژی دارد.
از اشیاء خُرد و کلان گرفته تا طبیعت و
همه جانداران و موجودات در هستی.
روح به انسان امید و انگیزه می‌دهد.
خدا نکند زمانی که روح، درد بگیرد و آرامشش
خدشه دار شود.
ما بسیار به روح مدیونیم.
بی‌توجهی به روح نادیده گرفتن خود و
دیگران است.
روح چون دیده نمی‌شود، کمتر مورد توجه
قرار می‌گیرد.
روح در بدن به مثابه حرکت، احساس و
اندیشه است.
روح انسان، حقیقت انسان و سرچشمه
توانایی‌های اوست.
روح مثل هوا در همهٔ اعضاء ما و کل موجودات
در کائنات در جریان است.
صبح خنک ۱۶ شهریور ۱۴۰۲

 

 

 

به اشتراک بگذارید
پست های مرتبط

یک پاسخ

  1. چقدر قشنگ از حس و حالتون گفتید. هستن آدمایی که به اطرافیانشون از دوست گرفته تا فامیل، والدین یا فرزندان سخت می‌گیرند و زندگی رو براشون جهنم می‌کنند. کاش بتونیم خودمون روح بزرگی داشته باشیم که این آزادی اندیشه، فکر و خلاقیت رو برای دیگران هم به وجود بیاریم و مانع پیشرفتشون نشیم

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *