به نام خدا ✍️✍️ « پنجشنبه‌های نور و امید » زیر چنارهای بلند پارک می‌نشینیم. حرف‌های خودمانی می‌زنیم.  چنارها از ما خاطره‌ها دارند و متقابلاً ما از آنها. ماهی

به نام خدا ✍🏻✍🏻 در یک روز برگ ریزان یکشنبه‌روزی وسط‌های فصل بود. نسیم پاییزی فوران داشت. تا رضا و امین بیدار شوند مینا به نانوایی سر کوچه آمد

  به نام خدا ‌✍️ مرداد، دختر وسطی تابستان با لب‌ و لپ‌های قرمز، موهای فرفری حنایی، پیراهن بلند زمینه سفید با تک گل‌های رُز آتشین، چارقد قرمز به

به نام خدا ✍️✍️ « توهم خودکم‌بینی » تصویری توجه مرا جلب کرد که داستانش را قبلاً خوانده بودم، توهم خود کوچک‌بینی یا خود کم‌بینی. فیل با قدرت خرطومش

  به نام خدا ✍️✍️ « خرد و خردمند » عقل، هوش، خرد، به ظاهر هر سه یکی هستند. عقل یا آگاهی: توانایی در درک روابط. هوش: توانایی ما

  به نام خدا ✍️✍️ « مرگ و پایان مأموریت روی زمین » همه آنچه به زندگی معنا می‌دهد مرگ است. چرا که هر کار و تلاشی را پایانی‌ست.