عادت

به نام خدا ✍🏻
چقدر ذهن زود عادت می‌کنه. یه ماه هر شب سحری زنگ گوشی ساعت 3 به صدا در میومد. شب عید قبل ساعت سه بدون صدا بیدار شدم. مگه ذهن بیدارو میشه خواب کرد.
الآن باید مدتی بگذره تا هشدار ذهنم عادت کنه که ماه مبارک تموم شده. اما اگر برنامه‌ای بچینم و خدا توفیق بده از موقعیت بهره ببرم، یک ماه بیداری پرثمرتر میشه.
یه نشونه خوبیه به اونایی که میگن عادت به یه کار سخته.
سختیش فقط چند روزه. وقتی رو غلتک افتادی، دیگه خود راه بگویدت که چون باید کرد. فقط یه چیزی، خود عادت جدید که عادت شد همینطور ادامه نداشته باشه چون رشدی اتفاق نمیوفته بلکه باید گسترشش داد. بهره‌های مفید دیگری از درون عادت جدید بیرون کشید. مثلاً اگر عادت جدیدتون،
برای شروع دو صفحه مطالعه هست آروم آروم به پنج صفحه و بیشتر و بیشتر بکشونید. یهویی می‌بینید تا دو فصل نخونید خوابتون نمی‌بره یا دست به کار دیگه‌ای نمی‌زنید.
باشد که عادت‌های سازنده‌ای در خود نهادینه کنیم.

به اشتراک بگذارید
پست های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *