افرا

به نام خدا ✍️
اَفرای عزیزم در چهار فصل.
گاهی پیراهن کم گل بهار را به تن می‌کند،
در اوج گرما و شعله آتش مرداد پیراهن سبزِ پُرگلش را تن‌پوش خویش کرده از سایه‌اش بهره‌ها برده‌ایم.
وقتی هم زمان آن می‌رسید که تن‌پوش سبزش را به در آورده پیراهن رنگ رنگی پاییز را به تن کند.
افرا وابستگی ندارد.
همگام با نظام کائنات وقت سرما می‌شود خود را به زمستان می‌سپارد تا عریانی از لغو و بیهودگی‌ها و پاکی و طهارت را به ما هدیه دهد.
بیاموزیم:
در دنیا هیچ چیز ماندنی و پایدار نیست.
همه چیز در حال نوشدن و تغییر هست.
تلاش کنیم که عقب نمانیم.
همگام با آهنگ هستی پیش برویم.

به اشتراک بگذارید
پست های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *