نوشتن

 

به نام خدا ✍️
تا می‌توانید بنویسید.
خوب، بد، مثبت، منفی بنویسید.
با واژه‌ها اختلاط کنید.
آن‌ها را ورز دهید.
هر چه در فکرتان هست بنویسید.
نوشتن شما را با دنیای درونتان هماهنگ می‌کند.
نوشتن آفریدهٔ تنهایی‌ست.
تنهایی با نوشتن کشف می‌گردد.
تنهایی فقط این نیست که گوشه‌ای دنج بنشینیم
فارغ از همه چیز.
تنهایی در جمع قرار گرفتن است و با جمع قرار نداشتن.
تنهایی در درونت غوغایی دارد.
تنهایی قلمت را به حرکت وا می‌دارد.
وقتی تنهایی هیچ چیز نداری و این یعنی همه چیز.
وقتی تنهایی، فارغ از دنیا و مافی‌ها، از بیرون تنها و از درون
سرشار از انرژی هستی.
حالا که از درون پُر شدی، بنویس و باز هم بنویس.
هر چه بیشتر بنویسی از بیرون تنهاتر و از درون، پُر و پُرتر
می‌شوی.
لبریز از شور نوشتنی و این هماهنگی با قلم دگرگونی می‌آفریند.
با نوشتن، واژه‌ها را می‌نوشی.
آغازیدن انتخاب کن و بنویس.

 

 

به اشتراک بگذارید
پست های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *