به نام خدا ✍️✍️
« مرگ و پایان مأموریت روی زمین »

همه آنچه به زندگی معنا می‌دهد مرگ است.
چرا که هر کار و تلاشی را پایانی‌ست.
برای هر کاری بازه زمانی محدودی‌ست.
بذر آمده‌است تا رشد کند.
همه موجودات آمده‌اند تا مدت زمانی را که باید در
این دنیا بزییَند، زندگی کنند.
به وقتش باید جدا شویم.
یک میوه‌ای نارس، آفت می‌زند و از اصلش جدا می‌شود.
میوه‌ای دیگر به رشد کامل می‌رسد و از شاخه فاصله
می‌گیرد.
به هر جهت هر جنبنده‌ای را وظیفه‌ای‌ست.
مرگ بخشی از زندگی‌ست.
جدایی فصلی از زیستن است.
مرگ آغازی دوباره است.
آنقدر همه چیز را متعلق به خود و خود را صاحب آن
می‌دانیم که جدایی از آنها برای‌مان درد‌آور است.
بیهقی علیه‌الرحمة ✍️:
🌾آخر کار آدمی مرگ است، احمق مردا که دل در این
جهان بندد، که نعمتی بدهد و زشت بازستاند.
🌾چون مَرد بِمُرد اگر چه بسیار مال و جاه دارد با وی
که همراه خواهد بود؟
🌾 این جهان گذرنده دار خلود نیست
و همه بر کاروان‌گاهیم
و پس یکدیگر می‌رویم.