شرم

به نام خدا ✍🏻✍🏻
« شرم »
شرم یک احساس ناخوشایند خودآگاه که با ارزیابی منفی از خود همراه است. با خجالت یا شرمساری اشتباه نشود. کسی که حیا ندارد شرمنده نمی‌شود. شرم همیشه چیز خوبی نیست. سکوت نشانه شرم و حیا نیست. چه بسا در این سکوت رازها نهفته است و با بی‌توجهی به باد فنا می‌رود. شرم یک احساس خجالت است از این که فکر نکند کاری ناپسند انجام داده، سرچشمه می‌گیرد. اگر این حالت سبب سرزنش کردن مدام به خود بشود تخریب‌گر است و راه به جای درست ندارد. اینجا عزت نفس زیر سوال می‌رود و زیر سلطه شرم قرار می‌گیرد و حال آنکه تا زمان دارم فرصت جبران هست و این مهم است حالت شرم زمانی که از دستم خارج شود و روی انتخاب‌ها و موقعیت‌های خوب اثر بگذارد، آسیب‌زا است. بهترین راه این است که به نشخوارهای ذهنی اجازه رشد و نمو ندهیم. اگر فکری به ذهنمان متبادر شد فوری مدیریت کرده و از آن عبور کنیم چرا که پروبال دادن به آن تقویتش کرده و انسان شرمسار را درمانده و از زندگی ساقط می‌کند و حال آنکه خداوند برای انسان چنین چیزی نمی‌خواهد.
خداوند از حضرت موسی گذشت و او را به خاطر قتل غیر عمد که کرده بود بخشید و سپس به مقام نبوت رسانید.
تکنیک پاکسازی هواپونوپونو بسیار تاثیرگذار است. یک وقت‌هایی از گذشته عملی که انجام شده شرم داریم و حال آنکه آن عمل مربوط به آگاهی آن زمان بود. الآن من فرصت دارم و می‌توانم جبران کنم. در قدیم اگر کسی حرفش را رک می‌گفت او را پررو یا گستاخ خطاب می‌کردند اما امروزه دریافتیم که شرم و حیا ربطی به هم ندارند. یعنی اگر کسی از خواسته و حقی که دارد بگذرد، فقط به این خاطر که بی‌شرم و حیا لقب نگیرد. بدترین شرم که جبرانش بسیار سخت است شرمی است که در دوران کودکی به فرد حادث شده و در بزرگسالی‌اش حضور پیدا کرده و ایشان در تعارض با آن دست و پنجه نرم می‌کند و بسیار است که به یک درمانگر و مشاور نیاز دارد. شرم یک احساس خجالت یا حقارت است. هر احساسی که در درون ماست ابزار تکاملی‌ست برای قرار گرفتن در مسیر رشد. حال چگونه از این احساس بهره‌برداری کرده یا ضایعش می‌کنیم. احساس شرم در جاهایی که سبب پایبندی به حفظ قوانین هست کمک کرده و راهگشاست. اما زمانی که از حد تعادل خارج شود آسیب زا و مشکل آفرین می‌شود. همیشه باید بدانیم که ما کامل نیستیم اما می‌توانیم زمینه رشد را برای رسیدن به کمال فراهم کنیم.
فردوسی:
نشسته سرافکنده بی گفتگوی
ز شرم آستین را گرفته به روی
رودکی:
ماده گفتا هیچ شرمت نیست و یک
چون سبک‌ساری نه بددانی، نه نیک
اگر در شرایطی هستید که احساس ناخوبی دارید یا احساس شرم و خجالت می‌کنید جایتان را عوض کنید چون شما درخت نیستید.

به اشتراک بگذارید
پست های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *