« مراقبت»

 

به نام خدا ✍️✍️
مراقبت واژه‌ای است که خود نیاز به
مراقبت دارد.
م: ممکن،
ر: رمز،
ا، امکان،
ق: قاب،
ب: برتر،
ت: تأمل.
هر حرفی از این واژه نیاز به مراقبت
و احترام دارد. ممکن نیست فردی باشد
که این واژه را درک یا تجربه نکرده باشد.

هر کسی در هر سنی یا مورد مراقبت قرار
گرفته یا خود مراقبت از خویش و دیگری
را به عهده دارد. اگر مراقبت از رفتار خود
هر لحظه نداشته باشم چه بسا به قهقرا
بروم. مراقبتِ کلامی که از دهانم خارج
می‌شود را نکنم، ممکن است دلی آزرده
تصمیمی فراموش و یا انگیزه‌ای از خیزش
خارج شود. مراقبت واژه‌ای است که خود
شکوفایی در پیش دارد. کافیست درکش
کنیم، موشکافی کرده به زندگی دعوتش
کنیم. مراقبت از خود مهم‌ترین است.

در هر لحظه‌ای از زندگی هر وجه آن
نیاز به مراقبت دارد. ظاهرمان، کلام، رفتار….
مراقبت از خود که ممکن است در سکوت
تنهایی و یا هر حالت دیگری باشد. فرد به
کشف و خلق نوهایی در خود نائل می‌شود.
مراقبت از خود منجر به تصفیه درون و
جلای آن می‌شود. مراقبت از افکار خویش
بسیار راهگشای عملی برای عضوهای دیگر
انسان هست. ذهن و تولیداتش که افکار
درست و نادرست ماست مراقبت شود،
دیگر اعضا چشم و گوش و دست و
قدم‌هایمان قابل تقدیر هستند.

به اشتراک بگذارید
پست های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *