به نام خدا
✍️✍️✍️ میلاد بانوی دو عالم، فخر زنان، فاطمه زهرا س بر همه زنان نیکو کلام عالم، مبارک. «« مادر »» واژه ای که باید در مقابلش ایستاد و سکوت کرد.
روبرویش نشست و نظاره کرد. در کنارش قرار گرفت تا قرار جانمان شود. دستمان را به دستش دهیم، تا جریان خون در رگهای سر انگشتش را حس کنیم.
مادر، گویا همه هستی را در وجودش، ریخته اند. وقتی تبسم می کند، شعله قلبم خاموش و خاکستر نشینش می شود. وجودش بسان رودی آرام و خروشان، در من نمایان است.
لبخندش، زودتر از خودش از راه می رسد. می خندد، همه اشکهایم خود شان را پنهان می کنند. زمانی که به آسمان نگاه می کند، ابر ها از آن می گذرند. هر وقت خداحافظی می کند، تمام خنده هایش را در چشمانم، جا می گذارد.
چشم دوختن به او، در امواج عشق، شناور شدن است. کنار او ساحل نجات است و نشستن در کنار او آرامش. به هنگام بغض، در گوشه قلبش، اتراق می کنم، گویا در بهشت، ساکن شده ایم.
مادر، دوستت دارم، قد بی نهایت هستی. مادران در قید حیات، سلامت و تندرست، مادران آسمانی، روحشان شاد.
خدایا شکرت۱۴۰۱/۱۰/۲۲
آخرین دیدگاهها