من کافی(7)

بنام خدا✍️✍️✍️✍️✍️
۱۴۰۱/۹/۲۶
« من کافی » 7
اکنون من کافی را شناختیم.
دیگر خودش و دیگران را سرزنش و قضاوت نمی‌کند.
هم خودش و هم دیگران را همانطور که هستند، می‌پذیرد.
بیشتر از توان خود، خویش را به کار نمیگیرد،
از دیگران هم در حد مهارتشان بهره می‌برد.
منتظر کسی نیست تا اقدام و شروع کند بلکه
در مسیر به خویشتن خویش آگاه میشود.
ابتدا با چرایی کارش کنار می‌آید، تا چگونگی
کار مسئله ساز نشود.
از نقاط ضعف خودش، پله ای برای رشد می‌سازد.
عزت نفسش کامل است و تحت هیچ شرایطی خدشه دار نمی‌شود.
اعتماد به نفسش را با آموزش و کسب آن‌ مهارت تقویت می‌کند.
عادتهای کوچک را در خود پیاده کرده و بعد از مدتی در صدد توسعه آن ها بر می‌آید.
اکنون بدون استرس زندگی میکند و در همه
جایگاه های خویش، کافیست.
یک فرد. فرزند. مادر. خواهر. همسایه. دوست. همکلاسی. همکار.

به اشتراک بگذارید
پست های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *