به نام خدا ✍️✍️✍️✍️✍️
۱۴۰۱/۹/۲۱
من کافی (2)
من زمانی کافی هستم، که از همه ظرف وجودیم، حسن استفاده رو داشته باشم. همه درونم به منصه ظهور برسد. من دارای دو بعد روحی و جسمی هستم. زمانی برای خودم کافی خواهم بود که من روحی که در درون من هست، با من بیرونی ام « رفتار، کلام و همه سکنات ظاهری من » در هماهنگی باشد، آنگاه من کافی خواهم بود. بررسی کنم و ببینم از آگاهی‌هایم که از درون من به بیرونم تراوش کرده، آیا دیگران هم بهره مند می‌شوند.🌹

ریز به ریز خودمو بررسی کنم.
من و خدا.
من و خودم.
من و دیگران.
کائنات یک پازل بزرگ است. رسالت من در پیدا کردن رسالت خودم و کمک به فرد دیگری اگر از من یاری خواسته، هست.

چنان چه تکه های پازل درست کنار هم قرار نگیرند، نه من به رسالتم آگاه شدم و نه هم نوعم.🌺
من زمانی کافی خواهم بود که ابتدا رابطه ام
را با خودم بشناسم :
باورهامو درست کنم، ترسهامو پیگیری کنم،
احساساتم را اهمیت بدهم، تمایلاتم را ارزش قائل شوم، افکارم را کنترل کنم، آرزوهایم متعادل باشد و اعتقادات را عمل کنم…….