بنام خدا ✍️✍️✍️✍️✍️
۱۴۰۱/۹/۲۰
« من کافی » 1
ابتدا ببینیم، من کیست؟
من، من هستم. من خودم هستم. من، من هستم یعنی چه؟ من خودم هستم یعنی چه؟
من، من هستم یعنی من، افسانه هستم همین
شکل ظاهری ام. هر چه از بیرون دیده می‌شود، هیکل، لباسها، کفش، چشمها، صورت به طور کامل.🌱
اما وقتی میگم من خودم هستم، یعنی یه چیزی در درون من که قابل رؤیت نیست اما می‌تونه روی رفتار و حرکات و کلام من اثرگذار باشه.🌸
پس من باید خودم را بشناسم، نقاط ضعفم
را پی ببرم اما گیر ندم، بلکه در صدد اصلاحشان بر آیم. اگر زود رنج هستم و این به من برای رشدم آسیب می‌زند، پس پیگیرش میشوم، که چه چیزی باعث زود رنجی من می‌شود یا چه خصلتی را باید در خودم تقویت کنم تا کمرنگ و محو شود.🌺
نقاط قوت را که خداوند به ودیعه در من نهاده، به آن پی ببرم. خداوند در من ممکنه، نگاه یا کلام محبت آمیز رو گذاشته باشه.
خب این برای قشنگی که نیست. تا وقتی من به کار نگیرمش، کسی حتی خودم متوجه نمیشم. نگاه مهربانی، کلام محبت آمیز، خوشرویی، همه اینها ممکنه انسانی رو نجات بده و من اگر در کنارش هستم، موظفم……..